Hebû tunebû, carekê ji caran, sofiyek hebû. Rojekê sofî sewîlê xwe girt çû serê kaniyê, da ku destmêj bigire. Sewîlê xwe danî bin latekê û …
Sewîlê sofî
ŞÊR Û GAYÊ ZER
Dibêjin carekê sê ga hebûn. Yek zer bû. Yek reş bû û yek spû bû. Hersê heval û hogirên hev bûn. Bi hev re şîr …
SÊ BIRA
Padîşahek hebû jê re digotin Teyfûr Beg. Ew mirovekî korî bi çavekî bû. Mirov ji rengê wî di tirseha. Yekî girî bilind bû; çavê wî ji …
Sê Bira
Sê bira li gundekî bi jîrbûna xwe hatibûn nas kirin. Rojekê ji rojan çêleka wan winda bû, lê geriyan ne geriyan mexabin nedîtin. Birayê mezin …
Roviyê Shêr
Hebû tunebû, Þêrek hebû. Rojekê ji rojan, dîna xwe dayê ku wa ye roviyek ji hember ve tê. Lê roviyekî jar û belengaz û pirç …
Rovîyê Dûvqut
Hebû tunebû, pîrek hebû. Pîrê bizinek hebû. Her roj pîrê diçû bêriyê, bizina xwe didot, tanî malê, ji xwe re dikir mast, penêr, lorik, toraq, …